رمزارز بیتکوین Bitcoin BTC

جدای از آنکه در گام 1 و گام 2 و گام 3 و گام 4 از گام های 21 گانۀ آزادی مالی در بازار رمزارزها، خیلی جزئی و ساده اما فنی در خصوص بلاکچین و بیتکوین آموزش داده ام، می توانید اینجا هم اطلاعات ارزشمند دیگری نیز کسب کنید:

تاریخچه بیت کوین

«Bitcoin» نخستین ارز دیجیتالی است. هیچ‌کس نمی‌داند که چه کسی آن را ساخته است. البته این موضوع تازه‌ای نیست. چون بیشتر ارزهای دیجیتالی در سکوت تولید می‌شوند.

گفته می‌شود که سازنده بیت کوین، فردی به نام ساتوشی ناکوموتو (Satoshi Nakomoto) است. دقیقا مشخص نیست که ساتوشی ناکوموتو واقعا یک فرد است یا گروهی از افراد تحت این نام، اقدام به تولید «Bitcoin» کرده‌اند.

بعد از تولد این رمزارز، دیگر خبری از ساتوشی ناکوموتو به گوش نرسید. مدتی بعد، رمزارزهای متفاوت دیگری مانند «لایت‌کوین»، «اتریوم» و… هم به دنیا معرفی شده‌اند.

اصطلاحات حوزه بیت کوین

·      حالت ذخیره سرد در بیت کوین

یکی از مزایای اصلی «Bitcoin» این است که می‌توان آن را در حالت آفلاین هم در یک سخت‌افزار امن ذخیره کرد. به این حالت، «ذخیره سرد» گفته می‌شود. با وجود ذخیره سرد، امکان به سرقت رفتن رمزارزها به صفر می‌رسد.

ذخیره سرد، در مقابل «ذخیره گرم» قرار دارد. ذخیره گرم، نوعی ذخیره‌سازی است که طی آن، داده‌ها روی سطح اینترنت ذخیره می‌شوند و در نتیجه، امکان به سرقت رفتن آن به وجود می‌آید.

·      مزرعه استخراج بیت کوین

هنگامی‌ که تعداد بسیاری از سرورهای قدرتمند برای استخراج بیت کوین در یک سوله و یا یک مکانی جمع شوند، ما به این منطقه و به این محل، مزرعه استخراج بیت کوین می‌گوییم. ‌توجه نمایید که مزرعه‌های بیت کوین معمولاً در فضاهای بسیار دورتر از شهرها و روستاها قرار می‌گیرد زیرا عمل استخراج بیت کوین سر و صدای بسیار زیادی را با خودش به‌ همراه دارد و دستگاه‌‌هایی که بیت کوین‌ها را استخراج می‌کنند بسیار پر سر و صدا هستند.

علاوه ‌بر این، دستگاه‌‌هایی که بیت کوین را استخراج می‌کنند انرژی برق بسیار زیادی را می‌خواهند که این انرژی برق، می‌تواند خطوط برق شهری را دچار مشکل کند‌ به‌ همین دلیل اگر فردی قصد داشته باشد یک مزرعه استخراج بیت‌کوین را راه‌اندازی کند باید حتما این مزرعه را در جایی دور از شهر و دور از خطوط برق شهری ایجاد کند تا هم سر و صدای استخراج شهروندان را اذیت نکند، و هم به قدرت برق‌رسانی شهر آسیب وارد نشود.

·      فرآیند استخراج بیت کوین یا عبارت دیگر ماینینگ

اگر فردی بخواهد یک بیت کوین را بدست بیاورد، با عنوان ماینر و یا استخراج‌ کننده شناخته می‌شود. هنگامی ‌که چند فرد کنار یکدیگر جمع شوند و برای استخراج یک بیت کوین معاملات ریاضی سخت و پیچیده‌ای را حل کنند و برای حل سریع آن‌ ها با یکدیگر به رقابت بپردازند، در نهایت بیت کوین به فردی خواهد رسید که در زمان کمتر و به‌ صورت درستی این معادله‌ی ریاضی را حل کرده باشد و بیت کوین را به دست آورده باشد.

هنگامی‌ که یک ماینر و یا استخراج ‌کننده به جواب صحیح برسد، بیت کوین‌هایی که در این زمان تولید شده‌اند تماما برای او خواهند بود و به او تعلق دارند.

·      نود بیت کوین  ( NODE)

قبل از هر چیز باید درباره نودها صحبت کنیم؛ یک نود (Node) یا گره در شبکه بیت کوین، کامپیوتر قدرتمندی است که نرم افزار بیت کوین را اجرا و با مشارکت در انتقال اطلاعات، به حفظ کار شبکه بیت کوین کمک می‌کند.

بعضی از نودها شرایطی ویژه دارند که به آن‌ها نود ماینینگ )همان ماینر(می‌گویند؛ در ابتدای کار بیت کوین، همه نودها ماینر بودند اما امروزه نودهای ماینینگ با نودهای صرفاً اعتبارسنج تفاوت دارند؛ نودهای ماینر که دارای قدرت پردازش زیادی هستند، تراکنش‌های بیت کوین را در بسته‌هایی به نام بلاک جمع‌آوری و سپس آن‌ها را به هم متصل می‌کنند و بلاکچین را تشکیل می‌دهند.

بلاکچین بیتکوین

پیشنهاد میکنیم قبل از شروع، مقالۀ «بلاکچین به زبان ساده» را بخوانید.

بلاکچین به اختصار

ارزهای رمزپایه (Cryptocurrencies) از یک شبکه رمزگذاری شده نظیر به نظیر برای ذخیره موجودی شما و همچنین تأیید معاملات استفاده می کنند. این شبکه بلاکچین نامیده می شود ، میتوانید آن را یک لیست عظیم عمومی از هر معامله ای که انجام شده است در نظر بگیرید (دفتر کل). این زنجیره بلوک در رایانه ذخیره می شود (یا گِرِه Node) و لیست فرستنده ، گیرنده ، مقدار و زمان تقریبی هر معامله را به شکل تأیید شده و بدون نام و نشان (بدون قابلیت شناسای ارسال کننده و دریافت کننده ارز) نمایش می دهد. هر معامله جدید یک بلاک (بلوک یا دسته ای از اطلاعات …) جدید است و هر بلاک جدید غیرقابل تغییر است ، به این معنی که پس از یک بار تایید و بسته شدن، دیگر تغییر نمیکند.

تمام هدف بلاکچین این است که به مردم اجازه می دهد داده های ارزشمند را به روشی ایمن و ضد دستکاری به اشتراک بگذارند. بلاکچین ها داده ها را با استفاده از فرمولهای ریاضی پیچیده و قوانین نرم افزاری نوآورانه ذخیره می کنند که دستکاری آنها برای مهاجمین (هکر ها Hackers)بسیار دشوار است. علاوه بر این ، بلاکچین با استفاده از توزیع دفتر عمومی اطلاعات در یک شبکۀ نظیر به نظیر، بدون حتی یک ایراد، امنیت و یکپارچگی اطلاعات را تضمین می کند.

بلاکچین به زبان فنی تر

این ردپا (که ازین به بعد با نام هش میشناسیم) یک عبارت نوشتاری با طول مشخص است (به طور مثال: cnd6 bfhr 7yer tjcy 48r9 5y4j r8p9 3uy4 9d8r q089). هر هش بوسیلۀ انجام یک سری محاسباتِ رمزنگاری بر روی هشِ بلوک قبلی (Cryptography) و بر اساس فرمولی مشخص (این فرمول در ابتدای تولد بلاکچین تعریف میشود) ساخته میشود.

در بلاکچین وقتی بلوک جدیدی به انتهای زنجیره بلوکها اضافه میشود هشِ مربوط به آن بلوک طبق فرمول محاسبه می شود و برای تاییدِ این هش، تمام بلوک های زنجیره از ابتدا تا کنون (بلا استثنا) توسط اکثریتِ حاضر در شبکه بررسی میشوند تا برای تایید هش و بلوک جدید به یک توافق یا همان اجماعِ حداکثری (Consensus) برسند. دراینجا هیچ سازمان مرکزی به عنوان ناظر یا تایید کننده وجود ندارد و نظارت توسط همه افراد امکان پذیر است و همۀ تاییدات به شکل غیرمتمرکز (Decentralized) توسط اجماع انجام میپذیرند.

در حقیقت، هش های بلوکها از هشِ اولین بلوک تا کنون دوباره محاسبه می شود تا این اطمینان حاصل شود که هشِ بلوک جدید در ادامه و در نتیجۀ محاسباتِ همان هش های معتبر و تایید شدۀ قبلی تولید شده. بلوکِ تایید شده نیز برای همیشه بدون تغییر خواهد ماند.

بدین ترتیب تعریف یک بلوکِ ساختگی و تقلبی و تزریق به زنجیره بلوک ها (به قصد ایجاد اختلال یا سوءاستفاده های دیگر) تقریبا غیر ممکن است. چون تمام شبکه و تمام تراکنش ها و بلوک ها در معرض دید و در دسترسِ تمام افراد است و بلوک تقلبی از اجماع حداکثری تاییدیه دریافت نخواهد کرد. از طرف دیگر تمام اطلاعاتِ تایید شدۀ قبلی تا کنون در قالب فایلی با نسخه های پشتیبانِ متعدد در سراسر شبکه موجود و قابل دانلود می باشد (به طور مثال فایل بلاکچینِ بیتکوین تا آبان سال 1396 حدود 150 گیگابایت حجم داشته).

این فایلهای یکسان بر روی کامپیوترهای بیشماری که داوطلبانه در خدمتِ شبکه هستند ذخیره شده اند. به این مجموعه کامپیوترها نود یا گره (Node) گفته میشود. و نرم افزار مخصوص بلاکچین به منظور انجام محاسباتِ ریاضیِ حل مسئله (محاسبات هش، تأییدِ درست بودنِ راه حلِ مسئلۀ ریاضی و یا راستی آزماییِ آن که در اصطلاح Proof Of Work نامیده می شود و سایر محاسبات مورد نیاز) روی آنها نصب شده.

از طرف دیگر

مجموعه هایی در خدمت بلاکچین وجود دارند که از قدرت پردازش آسیک ها و کامپیوترهای متصل به آن مجموعه برای انجام محاسباتِ تایید بلوک های جدیدِ پیدا شده بهره میگیرند. این مجموعه ها در اصطلاحِ، استخر یا Pool نام دارند.

رابطه بلاکچین و بیتکوین چیست؟

بیتکوین مولودِ بلاکچین می باشد. در اصل اولین بار در سال 2008 میلادی (1387 شمسی) بلاکچین توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) طراحی و تعریف شد تا از آن به عنوان دفترکلِ تراکنشهای یک ارز دیجیتال (که نامش را بیتکوین گذاشتند) استفاده کنند.
این فرد یا افراد برای اولین بار توانستند مشکلِ خرج/مصرفِ دوبارۀ یک واحدِ یکتا از پول دیجیتالِ را بدونِ حضور و وجود یک سازمانِ یا مقامِ معتمد و فقط بر اساس اجماع اکثریت حل کنند.

مشکلِ دوبارخرج کردن (Double-spending) از آنجا ناشی می شود که پول دیجیتال به صورت فایل هایی است که قابلیت کپی شدن و سوءاستفاده را دارند. برای همین در پولهای دیجیتالی که بانکها تولید و توزیع کرده اند و یا در ارزهای رمزپایه (Cryptocurrency، همچون بیتکوین، اتریوم، ریپل، لایتکوین و …) که بر بستر دفترکل توزیع شده بوجود آمده اند، ساز و کارهایی اندیشیده شده تا جلوی مشکل دوبارخرج کردن را بگیرد.

بعد از ابداع بلاکچین هر دفترکل توزیع شدۀ دیگر که با این فناوری و با همان مفاهیم بلوک و زنجیره و هش و تایید و حل مسئله و … تعریف شد را بلاکچین نامیدند. امروزه از فناوریِ بلاکچین نه تنها برای تثبیت و تایید تراکنشهای ارزهای رمزپایه استفاده میشود بلکه برای تثبیت و تایید و نگهداشت دائمیِ انواع دارایی های دیجیتال یا دیجیتال شدۀ دیگر نظیر مدارک هویتی و اسناد ملکی و مدارک و مدارج تحصیلی و … هم استفاده میگردد.

از طرف دیگر فناوری های دیگری هم به موازات بلاکچین توانستند شکل بگیرند که مانند بلاکچین نوعی دفترکل توزیع شده ولی با تعاریف و قواعد متفاوت میباشند. از جمله این فناوریها میتوان از BlockDAG و TDAG نام برد.

 

ماینر، آسیک یا ASIC چیست؟

بدیهی است به مرور زمان که تعداد بلوکها در بلاکچین بیشتر می شود هم حجم اطلاعاتِ بلاکچین بیشتر میشود و هم محاسبۀ هش و تاییدات مربوطه سختتر و زمانبر تر میشود تا آنجا که امکان دارد تعداد و قدرت پردازنده های موبایل، کامپیوتر های خانگی یا لپتاپ ها و حتی سرورها پاسخگوی پردازش بهینۀ مورد نیاز نباشد. در این حالت دستگاههای مخصوصی تولید میشود که فقط برای حل فرمول و مسئلۀ بلاکچین استفاده میشوند. این دستگاهها که به اختصار آسیک نامیده میشوند (Application-Specific Integrated Circuits – ASIC یا مدارهای مجتمع با کاربرد خاص) از مجموعه ای از آی سی ها (Integrated Circuits) برای همین منظور ساخته شده اند.

وایت پیپر بیتکوین white paper (سپیدنامه بیتکوین)

وایت پیپر بیت کوین اولین سندی بود که اصول یک سیستم پرداخت الکترونیکی با رمزنگاری امن را به صورت خلاصه و از نگاه فنی ارائه می‌داد. همچنین، توضیحاتی برای یک سیستم همتا به همتا بدون نیاز به اعتماد به شخص ثالث ارائه کرد که اساساً برای شفافیت و مقاومت در برابر سانسور طراحی شده بود، و در نهایت وایت پیپر بیتکوین اولین سندی بود که کنترل مالی را دوباره در اختیار افراد قرار می‌داد.

در آن زمان، جهان گرفتار یک بحران مالی بود که به وسیله سرمایه گذاری و سفته بازی های بیش از حد در بازارهای مالی و به خطر افتادن پول سپرده گذاران به ارزش میلیون ها دلار تشدید شده بود. این سند، بنیادی را برای اولین ارز کاربردی دیجیتال که با فناوری دفتر کل توزیع شده به نام بلاکچین تأمین می شود تعیین کرد.

یکی از ویژگی های نو آورانه سیستم پرداخت الکترونیکی Satoshi این بود که این سیستم مشکل همیشگی “هزینه دو برابر” که پرداخت‌های بدون پول را دچار اختلال کرده بود را حل کرد.

از طریق اجرای تراکنش های دارای زمان ثبت شده و بدون تغییر که به صورت کلی توسط یک شبکه توزیع کننده اعتبارسنج تأیید می شود، دیگر امکان ندارد شخص دو بار همان وجوه را پرداخت کند.

این وایت پیپر تحت مجوز عمومی MIT در سال ۲۰۰۸ منتشر شد تا همگان از آن یاد بگیرند، به اشتراک بگذارند و از آن لذت ببرند.

در این مقاله ۱۰ نقل‌قول کلیدی از مقاله ناکاموتو را با شما به اشتراک می‌گذاریم:

۱- بیت‌کوین نقش واسطه‌ها را حذف می‌کند

تجارتی که در دنیای اینترنت صورت می‌گیرد، منحصراً مؤسسات مالی را به‌عنوان شخص ثالث قابل‌اعتماد می‌شناسد و به آن‌ها وابسته است. دنیای امروزی به یک سیستم پرداخت الکترونیکی نیاز دارد که مبتنی بر اثبات رمزنگاری باشد نه اعتماد.

هواداران و مدافعان بیت‌کوین، عاشق این مسئله هستند که بیت‌کوین به هیچ نیروی متمرکزی (مانند بانک‌ها) وابسته نیست، مخصوصاً که پتانسیل نقض اعتماد را نمی‌توان نادیده گرفت. به‌عنوان‌مثال شرکت‌های کارت‌های اعتباری اجازه می‌دهند خریداران، تراکنش‌های خود را تحت شرایط خاص نقض کنند (یا بازگردانند). یک فروشنده، هرگز نمی‌تواند یقین داشته باشد که یک پرداخت، به‌صورت دائمی صورت گرفته است. حال‌آنکه بیت‌کوین شخص ثالث را از معادله حذف می‌کند و تراکنش‌ها را قابل‌اعتماد و غیرقابل‌فسخ می‌سازد.

۲- آسیب‌پذیری بنیادی بیت‌کوین

این سیستم تا زمانی که گره‌های صادق و درستکار، به‌طور جمعی قدرت CPUبیشتری را نسبت به گروه گره‌های مهاجم کنترل می‌کنند، امن خواهد بود. بیت‌کوین در صورتی عملکرد مطلوبی خواهد داشت که به‌اندازه‌ی کافی «سخت» باشد، یعنی افرادی که به دنبال زنجیره‌ی معاملات جعلی هستند، نتوانند از بلاک‌چین اصلی سبقت بگیرند. این امر مستلزم قدرت محاسباتی بسیار بالا است. درواقع همین امر مشخص می‌کند که درنهایت، چه چیزی تهدیدی برای بیت‌کوین محسوب می‌شود: اگر تعداد افراد کافی، تلاش کنند از قدرت محاسباتی مذکور پیش بیفتند، صحت و تمامیت بیت‌کوین در معرض خطر خواهد بود.

۳- پایه‌ی اعتماد به بیت‌کوین

ما باید راهی برای پرداخت بیابیم که از طریق آن، مطمئن شویم مالکین قبلی بیت‌کوین، پیش‌ازاین تراکنشی را امضا نکرده‌اند. راه‌حل ما با یک سرور زمان‌بندی (تایم استمپ) آغاز می‌شود.

بزرگ‌ترین تهدید در استفاده از بیت‌کوین، پتانسیل دو بار خرج شدن آن است. در پول‌های فیزیکی، امکان دو بار خرج شدن پول مطلقاً وجود ندارد، زیرا شما نقدینگی را به دست فروشنده می‌سپارید. اعتبار پایه‌ای بیت‌کوین، از جایی ناشی می‌شود که هر کس، به کلیه‌ی تراکنش‌های قبلی واقف است. به عبارتی، کاملاً مشخص است که یک پول، چه مسیری را درگذشته طی کرده است.

۴- چرا گواه ثبات کار ضروری است

پس‌ازاینکه تلاش یک CPU، به‌عنوان اثبات کار (Proof-of-Work) صرف شد، دیگر آن بلوک بدون بازنویسی مجدد، تغییری نخواهد کرد. هنگامی‌که بلوک‌های بعدی وارد زنجیره می‌شوند، کاری که برای تغییر بلوک لازم است، بازخوانی کلیه‌ی بلوک‌های بعدی را هم شامل می‌شود.

بیت‌کوین در طول زمان قوی‌تر شده و گواه اثبات کار، یکی از اجزای ضروری این قدرت است. با طولانی‌تر شدن بلاک‌چین بیت‌کوین، شانس حمله‌ی موفق به آن نیز کاهش‌یافته است. درحالی‌که سختی گواه اثبات کار در طول زمان افزایش می‌یابد، توان دفاعی بیت‌کوین هم بیشتر می‌شود.

۵- بیت‌کوین چگونه رشد می‌کند

گره‌ها، همیشه طولانی‌ترین زنجیره را به‌عنوان زنجیره‌ی صحیح در نظر می‌گیرند و به گسترش آن ادامه می‌دهند. چالش جدیدی که با افزایش محبوبیت بیت کوین، مطرح شد، این بود که همه‌ی گره‌ها، آخرین نسخه‌ی بلاک‌چین را در اختیار نداشتند. اما باگذشت زمان، تراکنش‌های بعدی، توزیع بلاک‌چین بلندتر را بیشتر گسترش می‌دهند و به‌این‌ترتیب، کل شبکه را در برمی‌گیرند.

۶- انگیزه‌ی استخراج بیت‌کوین

به‌طور قراردادی، اولین تراکنش در یک بلوک، یک تراکنش خاص است که به خلق یک سکه‌ی جدید منجر می‌شود. خالق بلوک جدید، مالک سکه است. این فرض، انگیزه‌ای می‌شود برای همه‌ی گره‌ها، که از شبکه حمایت کنند. همچنین راهی را برای به گردش درآمدن سکه‌ها فراهم می‌کند.

استخراج بیت‌کوین همیشه یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این جنبش بوده است. با افزایش قیمت بیت‌کوین، حجم عظیمی از قدرت محاسباتی صرف باز کردن بلوک‌های جدید و کسب مقدار کمی بیت‌کوین است که درنتیجه‌ی این موفقیت حاصل می‌شود. همان‌طور که این مقاله اشاره می‌کند، ماین کردن یا استخراج بیت‌کوین به افرادی که قدرت پردازشی بسیار زیادی دارند، انگیزه می‌دهد که به دنبال تخریب و نابود کردن بلاک‌چین نباشند. زیرا آن‌ها در عوض می‌توانند به دنبال ایجاد بیت‌کوین جدید باشند.

۷- تعامل با یک زنجیره‌ی در حال رشد

زمانی که یک تراکنش در یک سکه، زیر تعداد بلوک‌های کافی قرار گرفت، می‌توان به‌منظور خالی کردن فضای هارددیسک، تراکنش‌های پیش از آن را حذف کرد.

سرعت پردازش بیت‌کوین به علت افزایش محبوبیت آن، کاهش‌یافته است؛ اما بنیان‌گذاران بیت‌کوین نیاز به هرس کردن شاخه‌های بلاک‌چین را پیش‌بینی کرده‌اند. این متدولوژی، شامل فشرده‌سازی بلوک‌های قدیمی (که قبلاً تراکنش‌های کافی روی آن انباشته‌شده‌اند) با استفاده از هش‌های کوتاه‌تر است. گرچه کوتاه کردن تئوریکال شاخه‌ها، در عمل سخت‌تر از چیزی است که در مقاله‌ی سفید بیت‌کوین بیان‌شده بود. زیرا تضمینی وجود ندارد که هر یک از بلوک‌های حذف یا هرس شده، حاوی اطلاعاتی نباشند که برای بقیه‌ی بلاک‌چین ضروری است.

۸- اداره‌ی تراکنش‌های بزرگ‌تر

گرچه می‌توان هر سکه را به‌صورت جداگانه و انفرادی مدیریت کرد، اما کار سختی است که برای هر یک سنتی که می‌خواهد منتقل شود، تراکنش جداگانه‌ای انجام داد. به‌منظور تقسیم و ترکیب مبالغ؛ تراکنش‌ها از ورودی‌ها و خروجی‌های متعددی برخوردار خواهند بود.

ما ارزهای رایج را در قالب سکه (مثلاً یک یورو) یا اسکناس (۲۰ دلاری) می‌بینیم. بیت‌کوین هم به لحاظ تئوریک، می‌تواند با واحدهای گسسته تنظیم و تعریف شود. بااین‌حال بیت‌کوین هنوز هم کارایی بیشتری برای اجرای تراکنش‌های با سایز متغیر دارد. بر این اساس، یک کاربر می‌تواند یک قبض چهار بیت‌کوینی داشته باشد، بدون اینکه بلاک‌چین چهار بار برای هر بیت کوین واحد اجرا شود. این در حالی است که ما برای یک پرداخت چهار دلاری، به چهار «یک‌دلاری» نیاز داریم.

۹- حریم خصوصی بیت‌کوین

مردم می‌توانند ببینند که یک نفر، مبلغی را به فرد دوم انتقال می‌دهد؛ اما اطلاعاتی که این تراکنش را به فرد خاصی لینک کند، در دسترس نخواهد بود. درواقع این اطلاعات، مشابه با چیزی است که در بورس سهام می‌بینیم: تاریخ و سایز معاملات فردی و «نوار»، به‌صورت عمومی منتشر می‌شود، بدون اینکه اعلام کنند معاملات به چه کسی تعلق دارد.

حریم خصوصی، یکی از مهم‌ترین مزایای تراکنش‌های ارزهای رمزنگاری در مقایسه با سایر پرداخت‌ها است. شاید بیت‌کوین، آن‌قدر هم که مدنظر بعضی از کاربران است، خصوصی نباشد. این امر، نقطه‌ی قوت برخی از رقبای بیت‌کوین محسوب می‌شود که بیشتر از سایرین، روی حریم خصوصی متمرکز شده‌اند. بااین‌حال مقاله‌ی سفید به اقدامات دیگری ازجمله‌ی استفاده از اطلاعات کلیدی مختلف در هر تراکنش اشاره می‌کند که کاربران بیت‌کوین می‌توانند انجام دهند.

۱۰- مکانیسم دفاعی بیت‌کوین

گره‌ها، هیچ تراکنش نامعتبری را به‌عنوان پرداخت نمی‌پذیرند و گره‌های درستکار، هرگز اجازه نمی‌دهند که یک بلوک آن‌ها را کنترل کند. یک مهاجم، تنها می‌تواند تلاش کند یکی از تراکنش‌های خودش را تغییر دهد تا آخرین پولی را که خرج کرده است، بازگرداند.

مقاله‌ی سفید در پایان، این احتمال را بررسی می‌کند که یک مهاجم، بخواهد بلاک‌چین متناوبی را تولید کند. در این صورت مهاجم باید به‌اندازه‌ای سریع کار کند که نسخه‌ی نادرست او، مقبولیت به دست آورد. در غیر این صورت، اگر مهاجم پشت سر گره‌های دیگر قرار بگیرد، احتمال نقض تراکنشی که درگذشته صورت گرفته، به صفر می‌رسد.