هویت دیجیتال
هویت دیجیتال چیست و چرا بحران هویت دیجیتال مهم است؟
هویت دیجیتال اطلاعاتی است که توسط سیستمهای کامپیوتری برای نشان دادن یک موجودیت خارجی (یک شخص، سازمان، برنامه کاربردی یا دستگاه) استفاده میشود. هویت دیجیتال امکان دسترسی به خدمات ارائه شده با رایانه را به صورت خودکار فراهم میکند و این امکان را برای رایانهها فراهم میکند تا روابط را میانجیگری کنند.
استفاده از هویتهای دیجیتال به قدری گسترده است که بسیاری از مباحث مربوط به کل مجموعه اطلاعات تولید شده توسط فعالیت آنلاینِ یک فرد را نیز تحت عنوان «هویت دیجیتال» طبقهبندی میکنند. این موضوع شامل آواتارهای سه بعدی، نامهای کاربری، گذرواژهها، تاریخچه جستجو، تاریخ تولد، شماره بیمه، کد ملی، و سابقه خرید میشود، بهویژه در مواردی که این اطلاعات به صورت عمومی در دسترس است و ناشناس نیست و میتواند توسط دیگران برای کشف هویت مدنی (هویت واقعی) آن شخص استفاده شود.
به نظرم آدرس کیف پول ارز دیجیتال شما هم جزئی از هویت دیجیتال شماست. چه به شکل عبارتی پیچیده نظیر:
0x1jrzptuugii388wdtq4kgzuc055heeawd704f9a
باشد یا یا به شکل یک دامنه بلاکچینی:
mahdibml.crypto
در یک مفهوم وسیعتر، هویت دیجیتال جنبهای از هویت اجتماعی یک فرد است و به آن هویت آنلاین نیز میگویند.
در خصوص هویت و هویت دیجیتال نیاز به یک بازاندیشیِ همهجانبه داریم. درغیراینصورت تنها حاضرینی ناشناس در متاورسهای تولید شده توسط هوش مصنوعیِ مولد یا دنیای واقعیِ بهینهشده توسط هوش مصنوعی خواهیم بود.مهدی بیک محمدلو
هویت دیجیتال یک فرد اغلب با هویت مدنی یا ملی آنها مرتبط است و بسیاری از کشورها سیستمهای هویت دیجیتال ملی را ایجاد کردهاند که هویت دیجیتال را در اختیار شهروندان آنها قرار میدهند.
اثرات حقوقی و اجتماعی هویت دیجیتال پیچیده و چالش برانگیز است.
اطلاعات شناسایی شخصی (PII)
اطلاعات قابل شناسایی شخصی (Personal Identifiable Information) به این صورت تعریف میشود: هر گونه نمایش اطلاعاتی که اجازه میدهد هویت فردی که این اطلاعات در مورد او اعمال میشود، به طور منطقی با ابزارهای مستقیم یا غیرمستقیم استنتاج شود.
بحران هویت دیجیتال
برای زنده ماندن در دنیای متحول شده دیجیتال خود، همه ما عادت کردهایم که بدون فکر کردن، جزئیات شخصی را تایپ کنیم و اجازه دهیم هر کجا که باد اینترنت میخواهد آنها را ببرد! نامها، آدرسها، ایمیلها و سایر شناسههای منحصربهفرد ما دسترسی به همه چیز از بانکداری آنلاین گرفته تا تحویل غذا را با یک ضربه ممکن میسازد. اما همین دسترسی، آسیبپذیریهای بیشماری را برای سرقت هویت و حتی حملات کلاهبرداری در مقیاس بزرگ ایجاد میکند.
این تناقض (اینکه هویتهای دیجیتال ما هم کلید بقا هستند و هم دائماً مورد حمله قرار میگیرند) شکنندگیای ایجاد کرده است که به عنوان بحران هویت دیجیتال شناخته میشود. این یک مشکل برای همه کسانی است که در عصر دیجیتال زندگی میکنند، اما حل آن بر عهده کسبوکارهاست و مخاطرات آن هرگز بالاتر از آنچه امروز هست نبوده.
تأثیر مداوم بحران هویت دیجیتال
بحران هویت دیجیتال باعث هرج و مرج در نحوه حرکت پول و هویت در سراسر وب شده است. به همین دلیل است که بسیاری از هتلهای بزرگ، شرکتهای کرایه اتومبیل و دیگر تجار بزرگ از پذیرش کارتهای اعتباری دیجیتال خودداری کردهاند. به این ترتیب ۴.۵ میلیون حساب مشتری تقلبی در PayPal ایجاد گردید که باعث رکود ۲۵ درصدی سهام شد.
به همین دلیل است که Robinhood فهرستی از بانکهای دیجیتال را ایجاد کرده است که نقل و انتقالات از آنها را ممنوع میکند: به معنای واقعی کلمه پول را از خود دور میکند. و به همین دلیل است که بسیاری از مشتریان واقعی و فاقد بانک در طی فرآیندهای ورود دیجیتال صرفاً به این دلیل که دارای یک پرونده اعتباری نه چندان قوی یا یک ردپای هویت دیجیتال کوچک هستند، رد میشوند. شرکتها در تلاش برای جلوگیری از کلاهبرداری از شهروندان، حملات رباتها و حلقههای کلاهبرداری پیچیدهای که اطلاعات هویتی ارزشمند کاربران را هدف قرار میدهند، از این نوع مشتریان صرف نظر کردهاند.
این واقعیت که کسبوکارها چنین اقدامات شدیدی را انجام میدهند، نشان میدهد که چقدر بحران هویت دیجیتال را جدی میگیرند. برای مثال چایْم Chime یک بانک دیجیتال است که هم از نظر کاربران و هم در ارزش گذاری، رشد پررونقی دارد. اما صنایع بزرگ به دلیل نگرانی از تقلب، از همکاری با آن امتناع میورزند و در واقع خود را از یک جریان درآمد قوی دور میکنند. و این فقط تأثیر پولیِ کلاهبرداری نیست که باعث کابوس میشود: شهرت برندها، اعتماد مصرفکننده و مجازاتهای قانونگذار نیز در خطر است. حال سؤال اینجاست که کسبوکارها چگونه میتوانند از شهرت و درآمد خود محافظت کنند، بدون اینکه در را به روی مشتریان واقعی ببندند؟
تأیید هویت دیجیتال فراتر از دادههای سنتی
اینجاست که روشهای جدید و بسیار دقیق تحلیل دادههای پیش از ثبت (pre-submit data)، تغییرات واقعی را در صنعت پیشگیری از تقلب ایجاد میکنند. دادههای پیش از ثبت، اطلاعاتی هستند که حتی قبل از ثبتِ PII به دست میآیند و صرفاً از تعاملات دیجیتال یک کاربرِ آنلاین هنگام پر کردن یک فرم استخراج میشود. هنگامی که یک مشتری بالقوه روی اطلاعاتی کلیک میکند، ضربه میزند، تایپ میکند یا آن را در یک فرم یا برنامه آنلاین وارد میکند، این رفتارها دادههای پیش از ثبت یا دادههای رفتاری را ایجاد میکند که بعداً حتی میتواند جزئی از هویت دیجیتال کاربر شود!
دادههای رفتاری، شاخصهایی از نیات و تجربهای را ارائه میدهند که کاربر با هر تعاملی پشت سر میگذارد. این میتواند بینش عمیقی در مورد موارد زیر ارائه دهد:
- اهداف واقعی کاربران (مشروع یا شرورانه).
- آیا آنها همان چیزی هستند که میگویند.
- و حتی تجربهای که کاربران در طول کارهای آنلاینِ خود دارند (مانند سردرگمی، ناامیدی، اطمینان و غیره).
این دادهها همیشه توسط کاربران دیجیتال تولید شده است. برای بیشتر سازمانها، این دادهها ذاتاً جمعآوری میشوند اما به خوبی استفاده نمیشوند.
فناوری تجزیه و تحلیل رفتاری پیش از ثبت، اغلب بخش مهم گمشده در سیستم تشخیص و پیشگیری از تقلب در یک کسبوکار است. بسیاری آن را به عنوان راه حل واقعی برای حل بحران هویت دیجیتال و غلبه بر خطرات اطلاعات هویتیِ غیرقابل اعتماد میدانند. این رویکرد، پتانسیل صرفه جویی سالانه میلیاردها دلار ناشی از تقلب، موارد مثبت کاذب (False positive)، و اصطکاک مشتری را به همراه دارد. برخی از فناوریهای تجزیه و تحلیل رفتاری حتی میتوانند به رفتار در سطح جمعیت نگاه کنند و حملات رباتها را قبل از آسیبرسانی پیدا کنند.
بحران هویت دیجیتال یک تهدید واقعی است، اما غیرقابل عبور نیست. مجرمان سایبری زمانی پرکار میشوند که کسبوکارها در حالت تقلا باقی میمانند و صرفاً به پایگاههای داده ثابت و احتمالاً در معرض خطرِ دادههای PII تکیه میکنند. دادههای پیش از ثبت و تجزیه و تحلیل رفتاری، بررسیهای بلادرنگی هستند که به کسبوکارها کمک میکنند به جای نگاه کردن به گذشته و به سوابق کاربران، چشمان خود را به افق فرصتهای جدید باز کنند. کسانی که از این فناوری پیشرفته بهره میبرند، از بحران هویت دیجیتال و همه دردهای ناشی از آن نیز جلوتر خواهند بود.